Vakantiehersenspinsels

Ik ga morgen dus naar Krakau. Ik las net mijn blogje van vorig jaar, toen ik naar Berlijn ging. Toen was ik zo zenuwachtig voor vier dagen weg. Maar dat ging heel erg goed. Dit keer ga ik vijf dagen. En zoals verwacht ben ik sinds gister echt heel erg vaag en weer ontzettend moe. Ik weet geeneens wat voor soort vaagheid het is, het is niet zo heftig dat ik totaal in paniek raak, maar het is juist een soort totaal geisoleerde toestand ofzo. Met bij vlagen extreme moeheid. Waardoor ik gisteren en vandaag zelfs even een keer op de bank ben gaan liggen om m’n ogen dicht te doen. Wat ik nooit doe, omdat ik dat eng vind vanwege m’n vaagheid die daarna juist altijd erger is, maar nu kón het gewoon niet anders.

Na echt lange twijfel heb ik gisteravond besloten wel naar mijn soort van beste vriendje te gaan. Ik krijg altijd energie als ik in zijn studentenhuis ben. Dit keer niet echt, maar de complete roes nam wel wat af en ook de soms onwijze lol hielp zoals zo vaak. Vanochtend stond ik alsnog weer redelijk vaag op. Toen ik weer thuis was, heb ik in een roes mijn koffer ingepakt (oké een anderhalf uur durende roes want zo lang duurt dat bij mij altijd haha, om m’n koffer in te pakken).

Morgenmiddag vertrekken we. Donderdagavond zijn we weer terug. Vakantievoorpret hoort normaal gesproken ook leuk te zijn natuurlijk, maar oh, wat zal ik blij zijn als ik morgen op Schiphol mijn oxazepam in kan nemen (al hoop ik wel dat ik morgen niet zo erg moe meer ben, want dan durf ik eigenlijk geen oxa te nemen, want dan slaap ik in het vliegtuig). Ik dacht vrijwel niks te hebben gehad aan het gesprek met de psych en mijn moeder gisteren (volgt nog een blogje over), maar ik prent de zin ‘het gaat altijd weer over’ nu toch maar goed in mijn hoofd. Want hee, of ik hier nou vaag ben, of in Krakau: het blijft hetzelfde en ik ga er niet dood aan en hier in Nederland doe ik ook vrijwel alles gewoon, ondanks alles. Dus waarom daar niet?

Ik heb erover nagedacht, maar ik kan me serieus niet herinneren wanneer ik voor het laatst vijf dagen van huis ben geweest. Ik hoop na donderdag te kunnen zeggen dat mijn volgende vakantie zes dagen wordt, om langzaam naar mijn New Yorkse droom toe te werken.

ps: dit lijkt wel een errug negatief blogje zo haha. Buiten mijn angsten om, heb ik er natuurlijk ook gewoon zin in (oké op dit moment misschien iets minder haha, maar ik wíl gewoon graag de wereld zien, dus wat dat betreft heb ik er zin in). En ik hoop dat het ‘gewoon’ heel goed gaat, en ik optimaal kan genieten van Krakau!

Doe je al mee met de WINACTIE?