Ik zit geregeld in het theater. En vaak vind ik de voorstelling goed, of vind ik minstens dat de acteurs allemaal echt hun best hebben gedaan. De staande ovatie na afloop zijn ze dan ook wel echt waard. Maar wat is de waarde van een staande ovatie nog als iédereen het áltijd doet? Vaak gaan theaterbezoekers bij de eerste buiging al gelijk allemaal staan, gewoon ‘omdat het zo hoort’. Het is raar als je blijft zitten. Maar nee, het hoort zo niet hoor. Een staande ovatie is een blijk van dat je het echt een geweldig stuk vond dat je hebt gezien. De theatermakers weten op dit moment totaal niet of mensen gaan staan uit gewoonte, of omdat ze echt een geweldige avond hebben gehad en hun werk waarderen. Sinds een jaartje, nadat ik een ont-zet-tend slechte voorstelling had gezien (waarbij iedereen dolenthousiast ging staan), heb ik me voorgenomen alleen nog te gaan staan als ik de voorstelling dat echt waard vond.
Maar wat doe je als je op een van de eerste rijen zit, en de rest van de mensen gaat wél staan? Laatst maakte ik het mee, en ik ben, na een innerlijk conflict haha, toch maar gaan staan. Omdat ik het toch wel erg lullig vond voor de mensen op het podium, die het zéker zouden zien als ik zou blijven zitten, om dan te blijven zitten. Maarja, waar blijven je principes dan?
Maar de mensen op het podium weten ook niet waarom jij niet gaan staan… voor hetzelfde geld heb je iets waardoor je niet lang kan/mag staan ;) Ik heb gelukkig alleen nog maar goede voorstellingen gezien de laatste tijd ;)