Holy moly.

Ik kan me niet herinneren ooit wel eens holy moly gezegd te hebben, maar vanavond is het echt zo’n avond om holy moly uit te roepen. En dan het liefst heel hard ook. (Oké, nu ik die twee woorden dus inmiddels drie keer heb getypt, komt het alweer mijn neus uit. Na dit blogje zal ik het dus waarschijnlijk weer de rest van mijn leven nooit meer zeggen. Of typen. Of hard uitroepen.)

Wat is het geval? Ik heb me net ingeschreven bij de sportschool. Nu denk jij natuurlijk waarschijnlijk ‘is dát het? Is dat nou echt iets waarvan je holy moly gaat roepen?!’. Maar als je me wat beter kent, dan weet je dat dit een onwijsonwijsONWIJS grote stap voor mij is. Maar dan ook echt ONWIJS. Oké, I think I’ve made my point. Tijdens de sociale angstgroep afgelopen jaar stond op mijn angsthiërarchie als laatste, zevenendertigste, punt ‘een lessport gaan volgen’. Dan heb je een beetje een indicatie van hóe eng ik dit vind.

Ik heb me niet aangemeld om te gaan fitnessen. Buiten het feit dat ik dat ook nóg enger vind (denk ik), vind ik fitnessen ook gewoon écht ontzettend niet leuk. Ik heb me aangemeld met als doel aan de groepslessen mee te gaan doen. Een vriendinnetje doet dat ook op haar sportschool, puur en alleen naar de groepslessen, en dat sprak me eigenlijk wel aan. Fit4Free opent deze week een nieuwe vestiging vlakbij mijn huis, en zodoende kon ik ook nog profiteren van vele kortingen en extra’s. De actie liep tot en met vandaag, dus ik móest wel snel beslissen, en dat is denk ik wel goed geweest.
Maar hoe kom ik hier nou opeens bij? Ik weet het zelf ook niet. Misschien vanwege de verhalen van die vriendin. Misschien niet. I don’t know. Feit is dat ik gisteren opeens vanuit het niets dacht ‘ik ga me gewoon aanmelden bij Fit4Free. What the heck en fuck alle mensen enzo.’ Na een nachtje erover slapen had ik het idee nog steeds. En oh mijn God, ik heb het vanavond dus gewoon gedáán. Me ingeschreven. En oké, het is nu alleen nog ingeschreven zijn, maar hallo, ik ga niet 120 euro over de balk gooien. Dus ik ga morgen mijn pasje ophalen, de sportschool bekijken en vanaf volgende week ga ik aan de bak. Beat my fears. En dan nog wel een van mijn allergrootste angsten. Ik weet nu al dat ik volgende week vaag ga zijn van angst, en dat ik mezelf vervloek, maar ik ga het gewoon doen. Punt.