Bijwerkingen Part I

 

misselijk

Was ik in eerste instantie nog bang voor de bijwerkingen, en vielen ze daarom erg mee toen het ‘alleen maar’ misselijkheid en wat slechter slapen bleek te zijn, nu kom ik daar toch een beetje van terug. De misselijkheid wordt alleen maar erger. Ik weet wel vrijwel zeker dat het door de sertraline komt, want daarvóór was ik echt zelden misselijk. De eerste weken was ik het alleen ’s ochtends bij het opstaan, maar de laatste tijd blijft de misselijkheid lang hangen en komt hij de hele dag door bij vlagen op. Verder heb ik het idee dat ik niet zoveel merk van de sertraline. In de eerste week, bij de tandarts, was ik zo verbaasd over het effect, maar ik zou nu niet weten wat het nog voor mijn angsten doet. Dus misschien toch de dosis verhogen?

Zondag was de laatste wedstrijd van het seizoen voor Ajax. In Groningen. Dus een busreis van 2,5 uur. Ik had er best zin in, al stond ik ’s ochtends al niet zo heel goed op. De busreis begon oké, maar na anderhalf uur ofzo kreeg ik hetzelfde gevoel als in het vliegtuig naar Boekarest. In mindere mate dan wel, gelukkig. M’n ogen waren zwaar, ik was moe, ik was vaag, en ik wilde gewoon uit die bus. Wat natuurlijk niet kon. En we moesten nog een uur. Ik besloot de krant te gaan lezen, om te kijken of dat zou helpen. Maar nee. Ik vertelde vervolgens aan degene waar ik mee reisde dat ik me niet zo goed voelde en dat het even helemaal niet ging. Zij begon tegen me aan te praten, allemaal koetjes en kalfjes-verhalen, waar ik gewoon ja en nee tussendoor kon zeggen. Ik dacht dat het niet zou helpen, maar het hielp wel. Na een kwartiertje ofzo voelde ik me al een stukje beter, en eenmaal in het stadion ging het gewoon weer goed. In de bus dacht ik dus wel: moet ik voor dit soort situaties dus de oxazepam gebruiken? Maar je weet helemaal niet wat voor effect dat heeft, en dan ben je dus niet thuis.
Ik zit de afgelopen week dus weer niet zo goed in m’n vel, ondanks veel meevallers en veranderingen, maar misschien is dat het juist wel. Maar die sertraline helpt dus niet zo erg meer. Al weet ik natuurlijk niet hoe ik me zou voelen als ik het niét zou gebruiken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.Verplichte velden zijn gemarkeerd *